zondag 30 november 2008

Gustav Meyrink - De Witte Dominicaan

'Ja, ja, de witte landweg!' mompelde hij nadenkend, die kunnen weinigen verdragen'. Alleen iemand die daarvoor geboren is. De meeste mensen zijn banger voor die landweg dan voor het graf. Zij gaan liever weer in de doodkist liggen, want zij denken: Dat is dood-zijn en dan hebben we rust.
In werkelijkheid echter is die doodkist het leven, het vlees. Dat iemand op aarde wordt geboren, betekent niets anders dan dat hij levend wordt begraven! Maar het is beter dat men op de witte landweg leert wandelen.
Men moet alleen niet aan het einde van de weg denken, anders houdt men het niet uit, want deze weg heeft geen eind. Hij is oneindig. De zon op de berg is eeuwig. Eeuwigheid en oneindigheid zijn tweeërlei. Alleen voor hem, die in de oneindigheid de eeuwigheid zoekt en niet het "einde", alleen voor hem zijn oneindigheid en eeuwigheid dezelfde. Het gaan op de witte landweg moet men doen om het gaan zelf, uit plezier in het wandelen, niet om een vergankelijke rust met een andere te verwisselen.

EEN KLEIN THOMAS - EVANGELIE - 33

69
Maar elke pijn
die groeit uit de beproeving
zij is de poort in ons
naar onze bodem:
daar waar de vreugde heerst
der oorsprongen
en universeel het wonder
ons wonder doordrenkt.

Slechts wie deze niet-honger kent
wordt eens verzadigd.

70
Laat in uw weten groeien
het weten van het wonder
en 't weten vóór het weten
dat men toch weet,
het zal u redden.
Maar groeit in u
dit lichten niet
dit weten van niet-weten,
die wond in u
zal u vernielen.

zaterdag 29 november 2008

Sprokkels

We zitten gevangen in
de duistere en smalle kooi
die we zelf hebben gemaakt
en die we houden voor het heelal.

Slechts weinigen onder ons
kunnen zich zelfs maar voorstellen
dat er een andere dimensie
van de werkelijkheid zou kunnen bestaan.

SOGYAL RINPOCHE

Sprokkels

Laat uw Ziel het oor lenen
aan iedere kreet van smart,
zoals de lotus zijn hart opent
om de morgenzon te drinken.

Laat niet de felle zon
één traan van smart drogen
voordat u die zelf hebt afgewist
van het gelaat wie lijdt.

Maar laat elke brandende mensentraan
op uw hart neerdruppelen en daar verblijven
en wis hem ook nooit af voordat de smart,
die hem veroorzaakte, is weggenomen.

Uit: De Stem van de Stilte van H.P. Blavatsky

Sprokkels

Er is een weg, steil en doornig, met alle denkbare gevaren, maar toch een weg, en hij leidt naar het Hart van het Universum. Ik kan u zeggen, hoe gij Hen vinden kunt, die u de geheime doorgang zullen tonen, die alleen naar binnen leidt en achter de nieuweling voor eeuwig sluit. Er bestaat geen gevaar, dat onversaagde moed niet overwinnen kan. Er bestaat geen beproeving, waar vlekkeloze reinheid niet doorheen kan komen. Er is geen moeilijkheid, welke een krachtig denkvermogen niet te boven kan komen. Voor wie overwinnend doorgaan is er een beloning voorbij woorden: het vermogen de mensheid te zegenen en te redden. Voor hen die te kort schieten, zijn er andere levens waarin men slagen kan.

H.P. Blavatsky
schilderij: William Blake

vrijdag 28 november 2008

Sprokkels

Het gaat in het leven niet
om hebben en om rechten.
Het wezenlijke is liefde
en onthechten.

Paul Kluwer.

woensdag 26 november 2008

Sprokkels

Is je geest werkelijk gericht is op het wezen van de dingen heb je geen tijd om omlaag te kijken naar het doen en laten van de mensen en je te mengen in hun twisten met alle haat en nijd vandien. Je hebt dan een wereld voor ogen van orde en regelmaat, waar geen enkel onrecht is waar te nemen en alles in samenhang en logisch verband met elkaar staat. En natuurlijk probeer je jezelf dan zoveel mogelijk naar dat voorbeeld te richten. Want het lijkt me onmogelijk voortdurend te verkeren met iets wat je bewondert zonder het te willen navolgen.

Plato

maandag 24 november 2008

Bloemen

dat ik de bloemen zie zo blij en bont
komt door de kleuren op de achtergrond
daar staan verdriet en armoe
al de sores van mijn leven
zij hebben aan de bloemen
kleur en glans gegeven.
Toon Hermans

Roemi

Hoe kan de tuin glimlachen voordat de wolk huilt?
Het wenen van de wolk en het branden van de zon
zijn de pijlers waarop deze wereld rust -
vlecht die twee strengen samen.
Laat, aangezien de verzengende hitte van de zon
en het vocht van de wolken
de wereld fris en zoet houden,
de zon van je intelligentie helder schijnen
terwijl je oog fonkelt van tranen.

Roemi, Masnavi
V:134; 138; 141-142
Uit: Roemi, Juwelen,

donderdag 20 november 2008

Het gebed van St. Franciscus

Heer, maak me tot een instrument van uw vrede.

Laat me liefde zaaien waar haat is,
vergeving waar men elkaar kwetst,
geloof waar twijfel is,
hoop waar wanhoop is,
licht waar duisternis heerst,
vreugde waar droefheid is.

O, Goddelijke meester, geef toch
dat ik er meer naar streef
te troosten dan getroost te worden,
te begrijpen dan begrepen te worden,
te beminnen dan bemind te worden.

Want door te geven ontvangen wij,
door te vergeven verkrijgen wij vergeving,
en door te sterven
worden we tot eeuwig leven geboren.

EEN KLEIN THOMAS - EVANGELIE - 32

67
Wie het al alleen maar kent
maar het al niet wordt
tot in zijn merg en daden,
wie van het al niet volloopt
in wie het al niet handelt als hij handelt
noch de extase vult die zijn extase kan zijn,
die is de schrale schaal waarin geen vrucht meer zit.
Vergeefs kent hij
al kende hij ook alles.

68
Indien de haat en de vervolging
u niet raken
zo weet dat reeds de ongrond
u vervult.

Onraakbaar is het Zelf
en zalig.

dinsdag 18 november 2008

Code

De levenskracht die gij eenmaal bezat
verdeelt zich nu over het abc.
Ik combineer er sleutelwoorden mee
en open naar uw dood het zware slot.

Het is, in ’t vers, de figuratie: God,
te vinden in de letters g, o, d,
in deze volgorde, maar niet per se,
ook ander formaties kunnen dat.

Iedere serie, elke schakeling,
uit welke taal genomen, is geschikt,
zolang ze in de juiste spanning staat.

De dichter, onder ’t schrijven, weegt en wikt,
op dood en leven een schermutseling,
totdat de deur eindelijk open gaat.

Gerrit Achterberg

maandag 17 november 2008

Een wereld is ieder mens

Een wereld is ieder mens, bevolkt
door blinde schepselen in duister oproer
tegen het ik, de koning die over hen heerst.
In elke ziel zijn duizend zielen gevangen,
in elke wereld houden duizend werelden zich schuil
en deze blinde, deze duistere werelden
zijn echt en levend, hoewel onvoldragen,
zo waar als ook ik werkelijk ben. En wij koningen
en vorsten van de duizend mogelijke in ons
zijn zelf onderdanen, zelf gevangen
in een groter schepsel, wiens ik en wezen
wij evenmin begrijpen als onze meerdere
zijn meerdere. Hun dood en liefde
slaan in ons gemoed een toon aan.
GUNNAR EKELÖF

Sprokkels

Zoek met uw hart de harten van uw naasten.
Vindt u het hart van uw naaste niet, weet dan, dat uw hart zijn gave tot herkennen heeft verloren; maar ontdekt u een verbitterd, gewond hart, legt dan uw hart naast het zijne, opdat het genezen zal, want wat kan u geschieden die een rijk, gelukkig en levend hart bezit?
Innerlijke rijkdom schenkt de kracht medelijden en medeleven te gevoelen voor de innerlijk armen, onverschillig wie zij zijn en hoe zij mogen spreken.
Laat ieder daarom zijn eigen rijkdom ontdekken en zo bevrijd worden van zijn angsten, zijn twijfels en bemerk hoe verlossend het is te kunnen vergeven en begrijpen: degenen die haten en vernietigen.
Henk Leene
illustratie: Kahlil Gibran

zondag 16 november 2008

Sprokkels

Als je bang bent om te sterven en je vastklampt (aan het leven), zul je demonen zien die je het leven ontrukken. Als je innerlijke vrede hebt, zul je zien dat de demonen in werkelijkheid engelen zijn die je bevrijden van de aarde. Het enige dat ons brandt, is wat we niet willen loslaten – onze herinneringen en gehechtheden.

Meister Eckehart

Sprokkels


Ik bid God mij te verlossen van God.
Indien ikzelf niet was, zou God ook niet zijn,
Indien ik niet was, zou God niet god zijn.
God is binnen; wij zijn buiten
Het oog waarmee ik God zie en het oog waarmee God mij ziet, is één en hetzelfde oog.
Hij is Hij, omdat Hij niet Hij is. Dit kan niet door de uiterlijke mens worden begrepen; alleen door de innerlijke mens.
Zoek de ene begeerte achter alle begeerten.
God is thuis; wij zijn degenen die een wandeling zijn gaan maken.
Door niets word ik wat ik ben.
Alleen de hand die wist, is in staat het ware te schrijven

Meister Eckehart

zaterdag 15 november 2008

Sprokkels

Jouw liefde bestaat vooral uit haat, want je klampt je vast aan de vrouw of man waar je profijt van hebt. Vervolgens begin je te haten, zoals een hond die rond de voederbak draait, eenieder haat die gluurt naar de maaltijd. Je noemt dit egoïsme van de maaltijd liefde. De liefde is je nauwelijks geschonken of ook daar, zoals in je valse vriendschappen, maak je van de vrije gave een knechtschap of een slavernij. Je begint jezelf als gekwetst te ontdekken vanaf het ogenblik dat men je bemint. Vervolgens af te straffen door de vertoning van je lijden, om daardoor de ander nog beter te onderwerpen. Inderdaad je lijdt. Maar juist van dit lijden heb ik een afkeer. Waarom wil je dat ik het bewonder?
Ik herken de vriendschap hieraan dat zij niet teleurgesteld kan worden, en ik herken de ware liefde hieraan dat zij niet gekwetst kan worden.

EEN KLEIN THOMAS - EVANGELIE - 31

65
Berekenaars, oppotters, woekeraars,
gij die in u de Vader
in de Zoon vermoordt
de Ongrond in de Grond,
het Zelf is u vreemd en werpt u uit.

66
Onuitsprekelijk is de hoeksteen
de afgrond is hij.
Gebouwd op de diepte
wordt het ware gebouw.
Werkelijkheid, méér zijt gij
dan de ogen zien.

donderdag 13 november 2008

Nacht

De nacht raapt de verloren stemmen op,
De stemmen wier onhoorbaarheid wij zijn
sinds wij de honingraat van onze wonden werden.
Nu onze ogen doof en onze oren blind van wasdom zijn,
hebben wij de fragiele taal verleerd
waarmee de werk­lijkheid ons droomt.
Zoals de rozestruik haar rozen droomt.
Zo nu en dan valt er in de ruïnen nog een echo dood.
En ergens in het ondoordringbaar tevergeefs
verloor een stem haar stem.
De nacht raapt de verloren stemmen op.
In de windstilten krijgt de goedheid van zijn huid
de sobere gedaanten van mijn handen.

Nes Tergast - 1869

illustratie: Doré - De Goddelijke Komedie

Nacht

Ik heb bij dag de nacht gezien
in een onkreukbaar vierkant water,
een gebladerte van glinsterende raven.
In zijn lang maar traag
en ongekamd geheugen
klommen langzaam
de ragfijne schaduwen van eeuwen
wier rumoer door de geleerden
tot gewonde stilten
waren blank geschuurd.

Nes Tergast - 1869

illustratie: Doré - De Goddelijke Komedie

dinsdag 11 november 2008

Krishnamurti over Liefde en dood

'Bemin niet de fraai gevormde tak,
draag niet zijn beeltenis mee in uw hart,
zij zal vergaan.
Bemin de gehele boom.
Dan bemint u de fraai gevormde tak,
het tere en het verdorde blad,
de verlegen knop en de bloem in volle glorie,
het vallende bloemblad en de dansende hoogten,
de schitterende schaduw van volkomen liefde.
Ja, bemin het leven in haar volheid.
Het kent geen verval.

Krishnamurti

illustratie: Vincent van Gogh

Citaten van Joh. M. Pameijer uit "De mythe van Christus"

- Niet zonder reden wordt Jezus na zijn doop in de Jordaan onverbiddelijk met zijn eigen schaduwgestalte geconfronteerd. Ieder weldoend mens zal in de ziel zijn onthutsende tegenstrever in de ogen moeten zien.
- Bijbellezers zitten vaak in hun maag met Jezus' moeilijke opdrachten. "Hebt uw vijanden lief", roept hij ons toe. Hoeveel christenen hebben begrepen dat hij met de vijanden onze ondeugden bedoelt? Met dit bevel roept hij ons op aan het werk te gaan met onze verdrongen complexen, tekortkomingen, negatieve emoties, onbeheerste hartstochten. Pas wanneer de ziel gezuiverd is, zal iemand zijn vijanden goedmoedig kunnen bejegenen.

Johan Pameijer is priester in de Vrij-Katholieke Kerk (kerk zonder dogma's)

Het Groene Gezicht - Gustav Meyrink

Loopt er door ieder mensenleven zo'n rode draad van merkwaardige toevalligheden? Of ben ik de enige die dergelijke dingen meemaakt? Grijpen de ringen van de gebeurtenissen wellicht pas dan in elkaar om een keten te vormen als men hun samenhang niet verstoort door het maken van plannen die men dom najaagt, als gevolg waarvan men het lot uiteen doet vallen in fragmenten, die anders een onafgebroken, wonderbaarlijk geweven lint zouden hebben gevormd?

De Witte Dominicaan - Gustav Meyrink

De geslachtsdrift - of deze zich nu openbaart zoals bij de jeugd, of dat zij zich verbergt, zoals bij de grijsaard - is de wortel des doods; die te verdelgen was het vergeefse doel van alle asceten. Zij zijn gelijk aan Sisyphus, die rusteloos een rotsblok tegen de berg oprolt om steeds opnieuw vol wanhoop te zien hoe hij weer naar de diepte terugrolt. Zij willen het magische koud-zijn afdwingen, terwijl zij mensen zijn. Zij ontwijken de vrouw, en toch is het alleen de vrouw die hen kan helpen. Het vrouwelijke, dat hier op aarde van het mannelijke is gescheiden, moet in hen komen, moet in hem tot één geheel versmelten; dan is pas alle vleselijke hartstocht tot stilstand gekomen. Eerst als de beide polen elkaar dekken is de 'echt' - de ring - gesloten. Dan is de koude er, die in zichzelf blijft bestaan; de magische kou die de wetten van de aarde verbreekt, die niet meer de tegenstelling van de warmte is; die aan gene zijde van kou en warmte ligt. De koude waaruit, als uit een niets, voortkomt alles wat de macht des geestes in het geloof tot stand kan brengen.De geslachtsdrift is het juk voor de triomfwagen van de medusa, waarvoor wij gespannen zijn.

maandag 10 november 2008

Starry Night - wie inspireerde wie?


Edvard Munch. Starry Night


Vincent van Gogh. Starry Night







zondag 9 november 2008

Opvoeding en de Betekenis van het Leven

De onwetende mens is niet hij, die niets geleerd heeft, doch hij, die zichzelf niet kent, en de geleerde mens is dom, wanneer hij op boeken, op kennis en op gezag vertrouwt om hem begrip te geven. Begrip ontstaat slechts door zelfkennis, wat betekent, gewaar zijn van zijn eigen totale psychologische proces. Opvoeding in de ware zin des woords is dus het begrijpen van zichzelf, want in eenieder onzer is het geheel van het bestaan ver­zameld.

Wat wij nu opvoeding noemen, is een kwestie van het verzamelen van kennis en wetenschap uit boeken, hetgeen iedereen, die kan lezen, kan volbrengen. Zulk een opvoeding biedt een subtiele vorm van ontsnappen aan ons zelf en, zoals alle ontsnappingen veroorzaakt dit onvermijdelijk toenemende ellende. Conflict en ver­warring spruiten voort uit onze eigen verkeerde ver­houding tot mensen, dingen en denkbeelden, en niet voordat wij die verhouding begrijpen en haar wijzigen, zullen louter geleerdheid, het verzamelen van feiten en het verkrijgen van verschillende soorten bedrevenheid, ons slechts voeren tot overweldigende chaos en ver­nietiging.

Krishnamurti

donderdag 6 november 2008

Faust

Mefisto:
“Ik ben deel van het deel, dat vroeger alles was,
deel van het duister dat het licht heeft voortgebracht,
dat trotse licht dat sinds die tijd
de heerschappij van moeder nacht bestrijdt.
Maar 't is een tweegevecht dat het nooit wint
omdat het zich aan ieder lichaam bindt.”

Goethe

Gnosis

1 Waar spoedt ge u heen, 0 mensen, gij die beneveld zijt omdat ge u bedronken hebt aan het woord dat alle Gnosis mist, het woord der volstrekte onwetendheid, dat ge niet kunt verdragen en dat ge nu dan ook eindelijk uitbraakt?

2 Houd op en word nuchter: zie weer met de ogen van uw hart. En zo niet allen dit kunnen, dan tenminste zij die daartoe in staat zijn. De boosheid der onwetendheid overstroomt de ganse aarde, richt de ziel, die in het lichaam opgesloten is, te gronde, en belet haar de haven des heils binnen te lopen.

3 Laat u dus niet meeslepen door het geweld van de stroom, maar laat degenen onder u die in staat zijn de haven des heils te bereiken, gebruik maken van de tegenstroom en er binnenlopen.

4 Zoek hem die u bij de hand zal nemen en u zal geleiden naar de poorten van de Gnosis, waar het heldere licht straalt waarin geen duisternis is; waar niemand dronken is, maar allen nuchter zijn en met het hart opzien tot hem die gekend wil worden.

Hermes Trismegistos

woensdag 5 november 2008

dinsdag 4 november 2008

EEN KLEIN THOMAS - EVANGELIE - 30

63
Een rijk man overschouwde
zijn vele bezittingen.
In hem sprak de stem:
Ook een rijke
kan nog keren
tot de Vader.
Maar hij hoorde niet en dacht:
Mijn fortuin zal het dubbele
het driedubbele voortbrengen
opdat ik niets tekort kome.
Toen stierf hij
want hij was al dood.

64
Ongrond kan men niet kopen,
op de Vader staat geen prijs
en wie zichzelf in het licht niet verliest
zal in het licht niet binnentreden.

Thomas a Kempis - De Navolging Christi

Zalig de ooren, die het zachte ruischen van het goddelijk toespreken opvangen, en van het gegons dezer wereld niets merken.
Ja, zalig de ooren, die niet luisteren naar de stem, die daarbuiten klinkt, maar naar de waarheid, die ons inwendig onderwijst. Zalig de oogen, die voor de uitwendige dingen gesloten, maar tot de inwendige aandachtig zijn.

Uit: De navolging van Christus (De Imitatione Christi)

Thomas a Kempis - De Navolging Christi

Als gij u geheel en al richt op uzelf en op God, dan laat het u koud, wat gij buiten u ziet gebeuren. Want waar blijft gij, als gij niet zijt bij u zelf en bij wat gij doet? En al zoudt gij alles doorloopen hebben en doorzocht, wat zou het u baten, indien gij daardoor uzelf ver­waarloost?
Kortom, gij moet alle dingen achter u laten en uzelf alleen voor oogen houden, indien gij wilt leven in vrede en in ware eenheid met God. Gij zult zeer vooruitkomen, indien gij u vrijhoudt van alle aardsche zorgen, maar tekort zult gij schieten in alles, indien gij u inlaat met tijdelijke dingen.
Uit: De navolging van Christus (De Imitatione Christi)

zondag 2 november 2008

Socrates over de dood

Een zwaan zingt altijd, maar wanneer hij merkt dat hij moet sterven zingt hij meer en mooier dan ooit, uit blijdschap omdat hij naar de god gaat vertrekken in wiens dienst hij staat.
De mensen begrijpen door hun eigen angst voor de dood de zwanen ook verkeerd. Ze zeggen dat zij klagen om hun dood en die laatste keer zingen van verdriet. Ze beseffen niet dat geen enkele vogel zingt wanneer hij hon­gerig is of het koud heeft of op een andere manier pijn lijdt, ook de nachte­gaal niet of de zwaluw of de hop, - vogels waarvan men toch zegt dat zij van verdriet zo klaaglijk zingen. Ik geloof van die vogels niet dat zij uit verdriet zingen, en van zwanen ook niet. Omdat zij volgens mij schepsels van Apollo zijn hebben zij de gave van de voorspelling. Zij weten van tevoren hoe goed die andere wereld is en daar­om zingen en genieten ze die dag meer dan de tijd daarvoor.
Socrates – uit: Plato, Schrijver – Gerard Koolschijn

Socrates over de dood

'Want bang zijn voor de dood, mannen, is niets anders dan denken ver­standig te zijn zonder het te zijn, want het is denken iets te weten wat je niet weet. Niemand weet iets van de dood, ook niet of hij niet juist voor de mens het allerbeste is wat hem kan overkomen. Men is bang voor de dood, alsof men zeker weet dat er niets ergers bestaat. Wat is beschamen­der dan dat soort domheid, te denken iets te weten wat je niet weet?
Misschien verschil ik daarin wel van de gemiddelde burger, mannen. Als ik zou beweren in enig opzicht meer inzicht te hebben dan een ander, is het wel daarin dat ik me tenminste bewust ben dat ik niet voldoende weet van wat er na de dood gebeurt. Wat ik wél weet is dat immoreel gedrag en ongehoorzaamheid jegens je meerdere, of het nu een god is of een mens, nadelig en slecht is. En voor iets slechts waarvan ik weet dat het nadelig is, zal ik altijd eerder bang zijn en vluchten dan voor iets waarvan ik niet weet of het niet juist goed is.'

Socrates – uit: Plato, Schrijver – Gerard Koolschijn

zaterdag 1 november 2008

DELF MIJN GEZICHT OP

Licht ben je. Jij doorgraaft me
tot de bodem

waar jij komt
wordt afgrond zichtbaar

waar je gaat valt nacht
wordt alles niets.

Dan tuurt een mens zich gek
en ziet geen moer

maar jij komt terug met kracht
en wij bestaan weer.

Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Wie mij ontmaskert zal mij vinden.
Ik heb gezichten, meer dan twee,
ogen die tasten in den blinde,
harten aan angst voor angst ten prooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.

Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Wie wordt ontmaskerd wordt gevonden
en zal zichzelf opnieuw verstaan
en leven bloot en onomwonden,
aan niets en niemand meer ten prooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.

Huub Oosterhuis